|
|
 |
 |
 |
Instytut |
 |
Projekty • Odory |
|
 |
 Projekty • Odory |
| |
| |
O projekcie
Nowe metody i technologie dezodoryzacji w produkcji przemysłowej, rolnej i gospodarce komunalnej (PBZ-MEiN-5/2/2006)
Termin „odory” nie jest jednoznaczny. W języku potocznym często używa się
tego słowa do określenia bardzo nieprzyjemnego wrażenia węchowego. Zgodnie z łacińskim źródłosłowem słowo to
oznacza zapach, ale także smród, parę, wyziew czy powiew. Również w języku angielskim czy francuskim, słowo
odour i odeur oznaczają zapach. Dlatego też przyjęło się nazywać „odorantami” wszystkie lotne substancje, które
mają zdolność pobudzania komórek nerwowych nabłonka węchowego, niezależnie od tego, czy wywołują wrażenie
przyjemne, czy odpychające.
Kwalifikacja substancji odorotwórczych opiera się najczęściej na ich budowie
chemicznej. Substancjami wydzielającymi zapach mogą być gazy nieorganiczne lub też opary związków organicznych.
Cząsteczki odpowiedzialne za zapach, można podzielić na trzy grupy:
- związki siarczkowe (np. siarkowodór, merkaptany)
- związki azotowe (amoniak, aminy)
- związki zawierające węgiel (aldehydy, ketony, związki alifatyczne i aromatyczne)
Program działań związanych z ochroną środowiska, jak i ochroną społeczeństwa przed skutkami emisji
odorów ze źródeł punktowych, ale również rozproszonych, powinien w pierwszej kolejności uwzględnić dokonanie
kompleksowej identyfikacji i inwentaryzacji pod względem uciążliwości tego problemu. Działania te powinny wskazać
najbardziej uciążliwe źródła oraz wskazać lub opracować rozwiązania techniczno-technologiczne likwidacji tych źródeł.
Niezwykle ważnym problemem rozwiązania tego problemu jest potrzeba opracowania obiektywnych metod oceny
uciążliwości zapachowej, imisji oraz emisji odorów.
Strona Internetowa projektu: http://www.odorypolska.pwr.wroc.pl
Strona Internetowa projektu (zadanie IBMER): Zadanie IBMER
|
|
| |
| |
|
do góry strony 
